Deadline of milestone?

Onlangs maakt ik deel uit van een projectgroep. Van het project was een planning gemaakt met allerlei symbolen en tekens. Die symbolen stonden voor deadlines en milestones. Een ‘deadline’ geeft een eindpunt aan, en een ‘milestone’ geeft aan wanneer een onderdeel of fase is gerealiseerd.

Ons leven is één groot project.  Vol met deadlines en milestones. Op je werk, thuis, en in de kerk wordt je er mee geconfronteerd. Allemaal ‘points-of-no-return’. Een project moet af, de vakantie geboekt, de hypotheek overgesloten, een datum voor de bruiloft,.. Je hoort het iemand al vragen als er iets georganiseerd gaat worden: “Is er een deadline..?”

Maar laten we het woord even letterlijk nemen: DOODSLIJN. Dat klinkt heel anders.  Stel dat we de ‘doodslijn’ niet halen, of juist wel, wat dan?. Het project ‘leven’ heeft ook een deadline. Een finale, onvermijdelijke, allesoverheersende doodslijn. En omdat die doodslijn bestaat, hebben we ook allerlei andere ‘doodslijnen’.  Sterker, als die ene finale doodslijn niet zou bestaan, zouden direct al die andere deadline’s compleet hun invloed verliezen. Als je oneindig tijd hebt, waarom zou je voor je 25^e moeten afstuderen, aan kinderen moeten beginnen voor je 30^e, carrière moeten maken voor je 55^e of je oude-dag veilig moeten stellen vóór je 65^e? Zonder die ene, finale deadline allemaal onzinnige zaken.

Moeilijk om voor te stellen, maar we zouden ineens geen haast meer hebben, geen druk, geen spoed, geen planning, geen streefdata en geen deadlines. De planning kan in de open haard, de agenda in de kliko, de klok bij het grof vuil en je horloge in de prullenbak. Waarom niet?, altijd tijd. Als tijd geld zou zijn iedereen miljonair. Dat is het idee.

In Genesis 5 vers 24 staat; ‘Henoch wandelde met God, en hij was niet meer, want God had hem opgenomen..” Het woord opgenomen moet eigenlijk vertaald worden met ‘meegenomen’ Dat is wat!….opgenomen of meegenomen worden vóór de deadline. Wie wil dat niet? Ik hoorde pas iemand zeggen ‘dat hij niet bang was voor de dood, maar er liever niet bij wilde zijn als het gebeurde’. Wat een universele, kosmische waarheid.

Voor Henoch was het overgaan van dit aardse bestaan naar een eeuwig durende staat van vreugde en blijdschap geen deadline, maar een milestone, een mijlpaal. En wij?. Wordt onze laatste gratis hartslag een deadline of een milestone?. Er staat dat Henoch ‘wandelde met God’. Het zijn die laatste 3 woorden die van een ‘doodslijn’ een ‘mijlpaal’ maken.  Dan is er geen ‘point-of-no-return’, maar een ‘return to-the-point’.